Review: Avowed

Avowed is een meesterlijke RPG in de wereld van Pillars of Eternity.

Obsidian Entertainment heeft door de jaren heen laten zien dat ze de kunst van RPG’s beheersen. Van het creëren van een van de beste sequels aller tijden met Star Wars: Knights of the Old Republic II tot het bewijzen dat ze Bethesda kunnen overtreffen met Fallout: New Vegas. Nu komen ze met Avowed, een meeslepende first-person RPG in de high-fantasy setting van hun Pillars of Eternity-universum. Obsidian laat opnieuw zien dat hun talenten nog steeds springlevend zijn. Voor liefhebbers van epische avonturen zoals Morrowind en Oblivion is Avowed een moderne, prachtig vormgegeven ervaring die de wereld van Pillars of Eternity op de kaart zet naast deze klassiekers.

Avowed speelt zich af in The Living Lands, een ongetemd gebied in de fantasiewereld Eora. Jij bent een Godlike, een wezen dat door een god is aangeraakt en daardoor speciale krachten en opvallende fysieke kenmerken heeft. Wat jou onderscheidt van andere Godlikes is dat je niet weet wie jouw beschermgod is en dat je constant een mysterieuze stem in je hoofd hoort. Dit element van mysterie en ontdekking vormt een belangrijk aspect van het verhaal.

De karaktercreatie in Avowed is bijzonder, omdat de invloed van de goden zich fysiek manifesteert op je gezicht. Planten en schimmels kunnen uit je huid groeien, variërend van subtiele kleurrijke vlekken tot complete boomschors als gezicht. Je kunt ervoor kiezen om deze visuele effecten uit te schakelen, maar dat zou afbreuk doen aan de ervaring van anders zijn en de bijbehorende reacties van NPC’s.

Je wordt door de Keizer gestuurd naar The Living Lands om onderzoek te doen naar de Dreamscourge, een mysterieuze plaag die niet alleen mensen krankzinnig maakt, maar ook het landschap en de fauna aantast. Wat begint als een eenvoudige missie, groeit al snel uit tot een complex web van intriges waarin je de bewoners kunt helpen of tegenwerken.

Als Aedyran gezant bevind je je in een lastige positie. De inwoners van The Living Lands zijn gewend aan hun vrijheid en verzetten zich tegen keizerlijke overheersing. Jouw voorgangers hebben zich niet bepaald geliefd gemaakt, en je zult zelf moeten bepalen of je het keizerrijk steunt of de bevolking helpt in hun strijd voor onafhankelijkheid.

De gesprekken die je voert hebben echte impact. Je kunt vriendelijk, neutraal of ronduit agressief reageren, met soms verstrekkende gevolgen. Jouw keuzes voelen natuurlijk en geloofwaardig aan en hebben invloed op hoe NPC’s je behandelen en hoe het verhaal zich ontvouwt. De dialogen zijn goed geschreven, afwisselend mystiek, humoristisch en diepgaand, en weten zelfs met een fantasy-setting menselijke emoties en dilemma’s op overtuigende wijze te verwerken.

De stemmen van de personages dragen enorm bij aan de sfeer. Je eerste metgezel, Kai, wordt ingesproken door Brandon Keener (bekend als Garrus uit Mass Effect), wat direct een indicatie geeft van de kwaliteit van de voice acting. De stemmen brengen de personages tot leven en zorgen ervoor dat gesprekken natuurlijk en meeslepend aanvoelen.

De gevechten in Avowed zijn dynamisch en uitdagend. Je speelt vanuit een first-person perspectief, maar kunt indien gewenst overschakelen naar third-person. Het gevechtssysteem biedt veel flexibiliteit: je kunt twee verschillende uitrustingen instellen en direct wisselen tussen bijvoorbeeld een zwaard en schild, een boog, of magische spreuken.

Je kunt magie op verschillende manieren gebruiken, bijvoorbeeld via een toverboek of direct als aangeboren gave. Dit maakt het mogelijk om een unieke speelstijl te ontwikkelen. Ik koos voor een magische paladijn, waardoor ik soepel kon wisselen tussen melee-gevechten en krachtige spreuken. Je metgezellen ondersteunen je met hun eigen vaardigheden, die je via een handig radiaal menu kunt activeren.

Avowed nodigt je constant uit om de wereld te verkennen. De omgevingen zijn prachtig ontworpen en rijk aan details. Van donkere grotten tot uitgestrekte landschappen vol bizarre flora, er is altijd iets nieuws te ontdekken. De architectuur en setting doen denken aan The Elder Scrolls-games, maar behouden een unieke Obsidian-signatuur.

Side-quests worden op een natuurlijke manier geïntroduceerd. Terwijl je door steden loopt, vang je gesprekken op die je nieuwsgierigheid wekken en nieuwe missies toevoegen aan je lijst. Deze quests bieden interessante verhalen en beloningen, zelfs als ze grotendeels neerkomen op vechten en verzamelen.

Op de PC zijn de laadtijden lang, vooral bij het compileren van shaders, wat bij elk opstarten opnieuw gebeurt. Dit is enigszins storend, maar hopelijk wordt dit met een patch verholpen. De game draait verder soepel op een RTX 3070.

Op Xbox Series X kun je kiezen tussen een 30fps en een 60fps modus. De prestaties zijn goed, maar er zijn enkele visuele schoonheidsfoutjes, zoals flikkerende schaduwen en overdreven reflecties in donkere grotten. Desondanks blijft de game visueel indrukwekkend.