Age of Empires III: Definitive Edition is een fantastische geremasterde game die enorm is verbeterd in termen van graphics, gebruikersinterface en gameplay.
Toen Age of Empires III voor het eerst werd uitgebracht in 2005, was het een heel andere wereld. De oorspronkelijke ontwikkelaar Ensemble nam toen een aantal beslissingen die nu gewoon niet kunnen worden genomen, waarbij feitelijke maatschappelijke problemen werden opgevuld met een bepaalde vrijheid, waardoor het af en toe bukt om raciale stereotypen te gebruiken die tegenwoordig gewoon niet worden getolereerd. En de eer gaat naar Ensemble en de nieuwe ontwikkelaar Tantalus Media, die deze problemen hebben aangepakt in Age of Empires III: Definitive Edition, terwijl ze er gewoon voor hadden kunnen kiezen om de graphics op te doffen en prima te vinden.
Age of Empires III kwam destijds met een campagne van meerdere generaties, geavanceerde graphics en een reeks nieuwe beschavingen, waaronder Native Amerikanen. De oorspronkelijke release werd gevolgd door zowel The WarChiefs als The Asian Dynasties DLC, waarmee nieuwe campagnes aan het pakket werden toegevoegd. Nu, met de Definitive Edition, hebben ontwikkelaars Forgotten Empires en Tantalus Media al deze elementen samengebracht, terwijl ze het geheel een nieuwe scrub geven voor moderne ogen en moderne monitoren.
Maar allereerst: dit is mechanisch gezien nog steeds een spel van zijn tijd. Op sommige punten is het bijna glaciaal traag om eenheden heen en weer te verplaatsen, de interface is redelijk uitgekleed in vergelijking met andere 4X-titels, en het is meer verhaalgericht dan games als Age of Wonders: Planetfall of Crusader Kings. De kale botten zijn echter hetzelfde: laat boeren middelen verzamelen terwijl ze gebouwen upgraden en een leger opzetten om de vijand te verslaan – de vijand is natuurlijk alle anderen op de kaart.
Je eerste stappen terug in de wereld van Age of Empires III zullen waarschijnlijk worden onderbroken door bewonderende blikken en waarderend snuiven naar het mooie visuele herontwerp dat de Definitive Edition beoefent. Het heeft misschien niet altijd alle toeters en bellen die je in een moderne RTS zou zien, maar met een ongelooflijk scherpe 4K-upgrade die beschikbaar is voor degenen onder jullie met de juiste set-up, is het zeker een aantrekkelijk spel om een groot aantal uren mee door te brengen. De game stotterde soms tijdens tussenfilmpjes, of terwijl de camera over de kaart schuift aan het begin van een ontmoeting, maar die problemen lijken de kern van de gameplay helemaal niet te beïnvloeden.
Hoewel de fundamentele RTS-actie relatief ongewijzigd blijft ten opzichte van de allereerste game in de serie, zag Age of Empires III verbeteringen en verbeteringen die het destijds erg aan de top van het RTS-genre hielden. Vijftien jaar zijn verstreken en die verbeteringen worden zelf verbeterd, en hoewel het aanvoelt als een klassieker, of zelfs typisch voorbeeld van het genre, is er iets zo comfortabel aan het wegzakken in de verwelkomende armen van een Age of Empires-game. Je weet dat dit een goed doordachte Definitive Edition is als je de keuze krijgt uit drie verschillende, tijdperk-specifieke UI’s om uit te kiezen terwijl je de game opstart.
Dat gezegd hebbende, wordt je verteld over een van de meest indrukwekkende functies van Age of Empires III: Definitive Edition zodra het wordt geladen, en het is verre van gedetailleerd. Er zijn ingrijpende veranderingen aangebracht met betrekking tot de weergave van inheemse beschavingen in het spel en de weergave van gebeurtenissen en mensen uit de Amerikaanse geschiedenis. Ze werkten samen met Native American en First Nations – in dit geval de Lakota en Haudenosaunee Nations – in een poging recht te zetten op wat er in het originele spel fout was gegaan. Als buitenstaander is het voor mij onmogelijk om uit de eerste hand te weten, maar er is een echt gevoel van authenticiteit in het herwerkte Warchiefs-scenario en in de veranderde spraak en dialoog van de twee naties.
Er is een uitstekende reeks modi waar je al je troepen naartoe kunt sturen. De drie verschillende verhaalmodi – het basisspel Blood, Ice en Steel, naast de DLC van Fire and Shadow en The Asian Dynasties – bieden allemaal een zeer plezierige verhalende ervaring die redelijk authentiek aanvoelt, vooral met de verbeteringen voor de indianenstammen. Van daaruit heb je historische veldslagen die over de hele wereld plaatsvinden in een reeks tijdperken, schermutselingen waar je naar hartenlust de voorwaarden kunt bepalen voor een singleplayer-gevecht, en natuurlijk multiplayer. Hier kun je een van de zestien verschillende stammen nemen, inclusief de nieuw toegevoegde Zweden en Inca’s, en proberen om het even welk nieuw land dat tegen je opkomt te pletten. Wat je ook speelt, het behoudt alle charme en plezier die je al vaker hebt ervaren.
Het Home City-aspect van Age of Empires III heeft een rework gekregen, waardoor alle kaarten vanaf het begin ontgrendeld zijn als een equalizer in multiplayer, maar de aspecten van het opbouwen van het deck zijn een element dat je zelf moet uitwerken. Ik verwacht dat nieuwkomers het misschien gewoon proberen te negeren, en je kunt zeker voor een langere periode rondkomen zonder er iets mee te doen buiten de standaardinstellingen, maar naarmate je verder komt, zul je er een betere grip op willen hebben, vooral als je een veteraan tegenkomt bij het online spelen.
