Assassin’s Creed Mirage keert terug naar de roots en doet dat goed.
Assassin’s Creed Mirage markeert een opmerkelijke afwijking van de trend die de franchise de afgelopen jaren heeft gevolgd. In plaats van steeds grotere open werelden te verkennen, brengt Mirage ons terug naar de kern van de serie, met een compact avontuur dat zich grotendeels afspeelt in het negende-eeuwse Bagdad. Voor nieuwere spelers kan dit een verrassing zijn, terwijl het voor langdurige fans een welkome terugkeer naar vertrouwd terrein betekent.
De focus van het verhaal ligt op Basim, een personage dat werd geïntroduceerd in Assassin’s Creed Valhalla als een oudere lid van de Broederschap. Hier krijgen we een kijkje in zijn vroege leven, zijn transformatie van een straatdief tot een Meester-Assassin, en de samenzweringen die hij ontdekt in de straten van Bagdad. De terugkeer van iconische elementen zoals het kasteel van Alamut en de kenmerkende aanpak van stealthmissies voelt nostalgisch aan voor degenen die de vroege delen van de serie koesteren. Hoewel de dialoog soms wat stijf en formeel kan overkomen, blijft het verhaal boeiend en meeslepend.
De gameplay legt opnieuw de nadruk op stealth en strategie. Het openlijke conflict kan snel fataal zijn, waardoor spelers gedwongen worden om de schaduwen op te zoeken en gereedschap slim te gebruiken. De missies in Mirage bieden uitdagende en goed doordachte scenario’s voor stealth-actie. De plaatsing van vijanden en doelen vergt aandacht en planning, waardoor elke stap strategisch moet worden overwogen.
Het Gouden Tijdperk van Bagdad wordt prachtig gerecreëerd en nodigt uit tot exploratie. De levendige omgeving, begeleid door lyrische muziek, creëert een meeslepende ervaring. De drukte van de straten, de verborgen schatten en de constante dreiging van bewakers dragen bij aan de levendigheid van de stad. De parkour-traversering voelt soepel en bevredigend aan, waardoor het een genot is om door de stad te navigeren.
Hoewel de missies over het algemeen goed ontworpen zijn, neigen sommige naar saaie onderzoekssegmenten. Het doorzoeken van gebieden op zoek naar specifieke aanwijzingen kan soms aanvoelen als een tijdrovende bezigheid. Ondanks deze kleine tekortkomingen voelt Mirage in zijn geheel compacter en doelgerichter aan dan recente delen van de serie.
De afsluiting van het verhaal roept vragen op over Basim’s rol in eerdere delen, maar de uiteindelijke ontknoping voelt enigszins onbevredigend en losstaand van het overkoepelende verhaal. Desondanks biedt Assassin’s Creed Mirage een meeslepende ervaring in de straten van Bagdad. Ondanks enkele kleine imperfecties, is de filosofie van “minder is meer” hier goed toegepast, wat resulteert in een van de meest boeiende titels in de serie in enige tijd.
