De Switch-versie van Crash Bandicoot 4 is een perfect begaanbare port van een fantastische platformgame die vol zit met dingen om te doen.
Ondanks mijn voorliefde voor het doden van sterke monsters in videogames, wil ik af en toe gewoon iets kleurrijks en charmants spelen – hoewel, cruciaal, deze spellen niet noodzakelijkerwijs eenvoudiger zijn dan de andere. Maar net als in het geval van Crash Bandicoot 4: It’s About Time, dat vorig jaar op PlayStation 4 en Xbox One uitkwam, doet de game precies wat je nodig hebt.
Ik had veel plezier met Crash zijn vierde optreden. Het wist me consequent te veroveren met zijn heldere kleuren en sympathieke karakters, zelfs als sommige van de nieuwe mechanics niet zo waardig waren als we hadden gehoopt. Het tijdreizen-element was bijvoorbeeld eigenlijk alleen maar een excuus om je secties van bepaalde niveaus meerdere keren te laten draaien en heel weinig aan het spel toe te voegen – maar de platformactie was de hele tijd goed.
Nu ik op zowel Switch als PlayStation 5 vrijwel naast elkaar speel, kan ik de voordelen van beide versies zien en het is eigenlijk moeilijk om de ene sterk aan te bevelen boven de andere – maar ik zal me hier vooral concentreren op de Switch-versie, omdat het de ene is met de meeste verschillen met de oorspronkelijke release. Op de Switch vallen dingen echter meer op. Het mist duidelijk de grafische kracht van PlayStation 5 of PlayStation 4, en dus is It’s About Time zelfs in de handheld-modus niet zo mooi om naar te kijken. Het loopt ook langzamer, hoewel ik nooit echt vertraging heb opgelopen; het haalt gewoon niet consequent dezelfde framerate als de PlayStation 5-versie.
De twee grootste slachtoffers zijn de gebruikelijke verdachten in situaties als deze: framesnelheid en resolutie. De verlaging van 60 frames per seconde naar 30 zou geen echte schok moeten zijn, want dat is meestal het eerste dat gebeurt in ports zoals deze. Om eerlijk te zijn, gezien het feit dat Crash in een joggend tempo de wereld verkent, betekent de relatief lage snelheid van de game dat de reactietijd van de controller niet te veel lijdt onder een gehalveerde framesnelheid. Als je er echt defensief over wilt zijn, zou je kunnen zeggen dat de PlayStation-games ook op 30 liepen, dus het is eigenlijk authentieker, hoewel we zeker weten dat dat niet de reden is waarom ze het deden. Het is tenminste een behoorlijk solide 30 fps.
De afname van de resolutie is ook te verwachten, hoewel het meer opvalt in de handheld-modus dan in het dock. Er is hier een dynamische resolutie in het spel, dus als je merkt dat je op meer indrukwekkende locaties bent waar veel gaande is, zul je merken dat dingen een beetje vager worden om dit te compenseren. Voor het grootste deel is het niet al te storend als je in de docked modus speelt met 720p, maar de draagbare modus – die streeft naar 540p maar soms lager valt – kan meer opvallen.
Cruciaal is dat het goed genoeg speelt dat chillen op mijn bank met de Switch in de handheld-modus mijn favoriete manier van spelen is geworden. Ik bedoel, chillen op de bank is mijn favoriete manier om in de meeste situaties te leven, dus dat is geen probleem, maar Crash Bandicoot 4: It’s About Time is slechts een van die instant-leuke games waarvoor de Switch is gemaakt.
Er zijn geen exclusieve skins of DLC-packs op de Switch-versie, dus je doet precies dezelfde dingen als op een andere console, tot het punt waarop als je het op dat platform zou spelen. Als je het nog niet hebt gespeeld, dan staat je een traktatie te wachten.
Het verhaal bevat een drietal eerdere schurken, waaronder de stoere serie Dr. Neo Cortex, samenkomen om te ontsnappen aan hun interdimensionale gevangenis en de gebruikelijke ravage aanrichten puur omdat het hun taak is. Als Crash of Coco race je door verschillende locaties, soms geholpen door andere speelbare personages die slechts een beperkt deel van de eerder gespeelde levels binnenkomen.
Het is op veel manieren jammer, want deze alternatieve personages bieden een aantal leuke momenten, maar voelen zich onderbenut. Tawna is bijvoorbeeld geweldig om te spelen, net als met haar vaardigheid om te grijpen, maar je brengt niet genoeg tijd met haar door om de verschillende moveset volledig te waarderen, en hetzelfde geldt voor alle moves.
