Final Fantasy VI Pixel Remaster is een prachtige manier om de game te ervaren.
Een goede remaster moet ervoor zorgen dat een oude game weer als nieuw aanvoelt. Final Fantasy VI, het laatste deel in de Pixel Remaster-serie, slaagt hier min of meer in. Aan de ene kant is veel van wat ik heb gezien nieuw en verbeterd. Toch ziet en voelt het nog steeds precies hetzelfde als het spel dat ik opgroeide. Het blijkt dat als het om remasters gaat, minder meer is.
Om eerlijk te zijn, is ‘less is more’ de leidende ster geweest voor de Pixel Remaster-serie. Op het eerste gezicht zag ik helemaal niets anders. Was dit niet hetzelfde spel dat ze in 1994 uitbrachten? Niet helemaal, zoals ik al snel ontdekte. Om te beginnen zijn alle sprites opnieuw ontworpen. Terra, Locke, Edgar en de hele bende hebben een mooier, kleurrijker ontwerp. Het is een subtiele verandering, maar ik was nog steeds overrompeld toen ik er eindelijk achter kwam. De vijandelijke kunst is min of meer hetzelfde, maar dat is perfectie waar je niet mee hoeft te rotzooien.
Andere veranderingen zijn duidelijker als je de originele versie van Final Fantasy VI hebt gespeeld. Gevechtseffecten zoals explosies, stralen en helende lichten zijn allemaal opgeschoond en gepolijst. Als gevolg hiervan voelen gevechten spannender, moderner aan. De ontwikkelaars hebben op bepaalde plaatsen ook enkele 3D-reeksen toegevoegd. Ik beweer niet hun redenering te begrijpen, maar ik keur het goed. Waarom de mijnkar? Waarom het operahuis? Begrijp me niet verkeerd, de secties zien er geweldig uit! Ik begrijp gewoon niet wat hun beslissingen heeft gedreven. Laten we even teruggaan naar het operahuis.
Final Fantasy VI staat bekend om veel dingen, maar het operagedeelte staat altijd bovenaan die lijst. Hier komt elke wijziging in de Pixel Remaster-versie samen. De muziek is vernieuwd, de sprites zijn mooier en de graphics zijn geüpgraded. En er zijn nu zelfs echte vocale uitvoeringen! Hoewel ik altijd van deze reeks heb gehouden vanwege het ambitieuze bereik, is er nu een echte emotionele impact. Als een deel van het spel deze remaster rechtvaardigt, is het de operahuissequentie.
In feite is alle muziek gewoon ongelooflijk in deze versie van het spel. De oude midi-tracks zijn volledig opnieuw bewerkt. Eenvoudige, pakkende deuntjes zijn doordrenkt met volledige instrumenten en orkestrale kracht. Het resultaat is dat geliefde herinneringen weer nieuw zijn. Ten slotte wordt je vage nostalgie versterkt door een score die overeenkomt met je barstende gevoelens. Dit is Final Fantasy VI zoals je het je herinnert, zoals het in je kindertijd was vastgelegd. Er is ook een muziekspeler. Wat betekent dat deze nummers er zijn wanneer je ze nodig hebt.
Naast de esthetische veranderingen, zijn er enkele essentiële oplossingen voor de kwaliteit van leven in deze nieuwe versie. Bepaalde minigames hebben invoerprompts toegevoegd, evenals Sabins Blitz-aanvallen. De Blitz-upgrade alleen al is een enorm gemak. Ik haatte het vroeger om die bewegingen erin te stoppen. Je had geen idee of je het goed deed totdat het te laat was. Nu is Sabin een van mijn favoriete personages. Ook essentieel? Het auto-gevechtssysteem. Het enige dat het doet, is je laatste zetten herhalen voor elk personage, maar dit maakt een enorm verschil. Je kunt je gevechtsstrategie instellen voordat je gaat levellen, of deze aanpassen voor verschillende kerkers. Niet alleen dat, maar de daadwerkelijke gevechten gaan iets sneller op cruise control.
Natuurlijk kunnen de gevechten nog sneller zijn. Met andere Final Fantasy-remasters kun je de gevechtssnelheden en ontmoetingssnelheden naar believen wijzigen. De afwezigheid van deze functie wordt duidelijk gevoeld, maar is op geen enkele manier een dealbreaker. Ik ben ook geen fan van het gekozen tekstlettertype. Als je voor een klassieke, pixel-perfecte esthetiek gaat, waarom zou je dan niet het oude gepixelde lettertype behouden? Ten slotte merkte ik een klein beetje input lag op. Het verscheen alleen in zeldzame gevallen, zoals wanneer je Alt + Tab in en uit het spel ging. Zolang je niet constant een walkthrough controleert, zou je goed moeten zijn om te gaan.
Ik heb niet veel rechtvaardiging nodig om Final Fantasy VI opnieuw te bezoeken. Als je een Final Fantasy-fan bent, is dit klasse A-dingen van de bovenste plank. VI is een uitstekende RPG, vol rare minigames, gedenkwaardige personages en een meeslepend verhaal. Als je het nog nooit eerder hebt gespeeld, zou je een absolute dwaas zijn om dit te laten liggen. Zelfs als je het al meerdere keren hebt gekocht, raad ik het spel nog steeds aan. Square Enix heeft geprobeerd de definitieve versie van dit spel te maken, en ik zou zeggen dat ze daar min of meer in zijn geslaagd.
