Halo Infinite is een fenomenale game die mijn verwachtingen volledig overtrof.

Vroeger was ik niet echt een grote fan van de Halo-franchise. Wat tof is, is dat ik nu dol ben op de games. Dat is te danken aan de leuke multiplayer-modus en bevredigende campagne van Halo Infinite. Aan beide kanten van de Halo Infinite-vergelijking is de afhaalmogelijkheid dat 343 Industries een bekende formule heeft bijgewerkt en gemoderniseerd zonder dat kern Halo-gevoel te verlaten. Met andere woorden, alles in dit pakket is Halo-ass Halo.

En toch, als het gewoon weer een Halo was, zou ik er niet zo’n goede tijd mee hebben gehad. De veranderingen die 343 heeft aangebracht, verleggen de grenzen van Halo door wijselijk te leunen op zijn sterke punten. Voor de campagne omvatten die uitbreidingen een grotere speeltuin om te verkennen en nieuwe tools die de mogelijke ruimte opblazen. De multiplayer heeft vergelijkbare opkomende momenten, maar 343 gaf het ook een extra laagje glans. Het vuurgevecht voelt geweldig aan, de synergieën tussen verschillende wapentypes zijn meer uitgesproken, en nu heb je uitrusting zoals de grapple shot die nog meer creativiteit mogelijk maakt.

Voor deze recensie zie ik Halo Infinite als een verenigd product. Dat is moeilijk omdat – nou ja, het is niet zo verenigd. Iedereen kan de multiplayer nu gratis krijgen op Xbox of pc. Om toegang te krijgen tot de campagne, moet je Xbox Game Pass kopen of €60 uitgeven aan de retailversie. Maar ondanks de uiteenlopende bedrijfsmodellen vormt alles hier Halo Infinite zoals het vandaag wordt gelanceerd.

Multiplayer

Infinite is het leukste dat ik heb gehad met Halo-multiplayer, en het is mijn favoriete competitieve shooter sinds Titanfall. Wat vreemd is, is dat de meeste magie dezelfde elementen zijn die Halo altijd speciaal hebben gemaakt. Dat omvat leuke wapens, geweldige voertuigactie en een langzamere beweging die gevechten opzettelijker en spannender maakt. De hogere time-to-kill in Halo is iets waar je even aan moet wennen, maar het maakt elke ontmoeting met een tegenstander ook een kans voor een verhaal.

In Halo Infinite spot en dood je een vijand niet zomaar in een oogwenk. In plaats daarvan moet je een plan hebben en moet je kunnen nadenken. Een een-op-een gevecht kan 15 seconden duren, wat een eeuwigheid is als je autogeweer geen munitie meer heeft.

Maar dit is wat ik bedoel met Infinite dat in de sterke punten van Halo leunt. In plaats van die langere time-to-kill uit de weg te gaan om dichter bij iets als Call of Duty of Battlefield te komen, geeft Infinite je meer manieren om zijn langgerekte gevechten te benaderen.

Je hebt nu zoiets als de grappleshot, die goed samengaat met wapens op korte afstand zoals het energiezwaard of het jachtgeweer. De uitdaging – vooral als je alleen speelt – is het leren van de kaart. Je moet weten waar uitrusting en wapens spawnen.

Die leercurve te boven komen is echter gemakkelijk als je met vrienden speelt. En het beste van Infinite is hoe meegaand het is om in een groep te spelen.

Tussen het Quick Play-team met 4 spelers en het Big Team Battle-team met 12 spelers, kun je waarschijnlijk iedereen op je Discord in een wedstrijd krijgen. En aangezien de game gratis te spelen is met volledige cross-play (en cross-progressie), hoef je niemand weg te laten.

Deze combinatie van kwaliteiten heeft Halo Infinite tot een van de beste hangout-games gemaakt die ik in jaren heb gespeeld.

Multiplayer kan wat nieuwe modi gebruiken en wat meer opties voor hoe je speelt. Het heeft ook een betere progressie nodig. Maar dat spul is een grote bijzaak voor mij omdat ik gewoon te veel geniet van het spelen van het spel.

Campaign

Laten we beginnen met de onderste regel. Als een campagne voor één speler is Halo Infinite geweldig. Voor mij grenst het aan iets dat zelfs verder gaat: een van de beste Xbox-games ooit gemaakt. Achteraf denk ik dat ik het me zo zal herinneren. Op dit moment zijn de tekortkomingen echter nog te vers. Maar die tekortkomingen hebben weinig tot niets te maken met de daadwerkelijke uitvoering van dit project. In plaats daarvan gaan die klachten over de dingen die Halo Infinite niet eens probeert.

Halo Infinite is tegelijkertijd een ambitieus werk en een werk dat duidelijk is uitgekleed tot zijn essentiële onderdelen. Als je een trailer hebt gezien, weet je hoe de game eruitziet. Op de delen van de Zeta Halo die je verkent, is alles ofwel bossen of futuristische staalconstructies. Soms doet de game een combinatie van beide tegelijk, en dat ziet er gaaf uit.

De buitenomgevingen droegen voor mij nooit hun welkom. Ik ben teleurgesteld dat 343 niet meer variatie bevatte, maar wat hier staat is solide. Het grotere probleem is wanneer je in de binnengangen van kerkers komt. Om verder te komen in het verhaal, moet je deze grote complexen betreden. En ze beginnen niet van elkaar te onderscheiden.

Tegen het einde van het spel zag ik dezelfde kamer zeker meerdere keren. De ontwerpers kunnen daarmee wegkomen omdat een halo inherent een oneindig herhalende structuur is. Het is logisch dat het veel kopieer-en-plakwerk zou kosten. En toch, als speler, begint het routine te worden.

Maar ondanks die zorgen genoot ik er bijna altijd van om de game te verkennen. Het is altijd spannend om een ​​nieuwe installatie van de vijand (bekend als de Banished) te ontdekken. En 343 doet net genoeg om elke basis uniek te laten voelen, zelfs als ze de neiging hebben om in een handvol emmers te vallen in termen van wat je moet doen.

De game heeft een eenvoudig personage-progressiesysteem voor Master Chief waarbij speciale vaardigheden worden gevonden en verbeterd, zoals een snelheidsstreepje, de eerder genoemde grappleshot, een valscherm en meer. Al deze dingen zijn op hun eigen manier nuttig, maar het is omslachtig om ertussen te schakelen. Het vereist meerdere inputs op de D-pad, wat erg wennen is tijdens gevechten.

Wat waarschijnlijker is, is dat jij, net als ik, de grappleshot zult upgraden en ervoor kiest om dat te gebruiken met uitsluiting van al het andere. Natuurlijk begin ik een gevecht met het schild, maar ik schakel onmiddellijk terug naar de grijphaak voor de rest van de ontmoeting.

Dit is natuurlijk ook nauwelijks een probleem, want de grappleshot is fantastisch. Het is geweldig om de wereld snel te verkennen, en het is handig om afstand te nemen van vijanden of om uit een vuurstorm te komen.