Kena: Bridge of Spirits is een opmerkelijk en magisch avontuur. Het is eerlijk gezegd nog steeds moeilijk te geloven dat dit een indie-titel is
Het eerste dat iedereen zal opvallen aan het spel, is hoe het eruit ziet. De weelderige groene omgevingen die je kunt verkennen zijn echt speciaal en alle karakterontwerpen zijn heerlijk charmant. De ontwikkelaar, Ember Lab, is oorspronkelijk begonnen als een animatiestudio, dus het is geen grote verrassing dat de game fenomenaal mooi is. Gelukkig is de gameplay ook best leuk.
De hoofdpersoon van het spel, Kena, is een jonge geestengids wiens taak het is om geesten te helpen over te gaan naar de andere kant. Terwijl ze probeert bij een shrine te komen, wordt haar weg geblokkeerd door een verlaten dorp dat lijkt te lijden aan een soort van corruptie. Ze moet helpen het land te genezen en de geheimen ervan te onthullen voordat ze haar zoektocht kan voltooien.
In het begin kom je niet al te veel te weten over Kena en wie ze is. Ze houdt haar kaarten redelijk dicht bij haar borst, maar na verloop van tijd zul je enkele van de motivaties voor haar reis gaan oppikken. Ik heb echt het gevoel dat het beter zou zijn geweest als het spel wat meer tijd had besteed aan het vaststellen van haar persoonlijkheid in het begin, maar ik vond het nog steeds vrij gemakkelijk om haar karakter op te warmen. Ze is het soort persoon dat altijd anderen wil helpen, hoe moeilijk dat ook is.
Het verlaten dorp fungeert als de hub van het spel en je kunt naar nabijgelegen gebieden reizen om de geesten te helpen, dit ontgrendelt vervolgens nieuwe plaatsen die je kunt verkennen. Het is een eenvoudige maar zeer plezierige gameplay-loop waarin je je ergens nieuw waagt, omgevingspuzzels oplost, corrupte geesten bevecht en vervolgens een nieuw gebied ontgrendelt om het allemaal opnieuw te doen.
Tijdens je reizen kom je een aantal ongelooflijk schattige kleine beestjes tegen die bekend staan als de Rot. Het zijn kleine geesten die helpen om het evenwicht in het bos te bewaren en als je ze eenmaal vindt, zullen ze je volgen. Ze zijn een bron van constante schattigheid en ze komen ook goed van pas tijdens je avontuur. Ze kunnen helpen om zware spullen uit de weg te ruimen en kunnen je zelfs helpen tijdens gevechten.
De Rot zijn een beetje timide, dus ze zullen zich niet meteen bij je voegen in een gevecht. In plaats daarvan moet je een moedmeter verhogen door Kena eerst schade aan te richten. Ze draagt een staf bij zich die je zult gebruiken om alle geesten die je aanvallen te meppen. Gevechten zijn vrij eenvoudig om mee te beginnen; je hebt een lichte en zware aanval, en je kunt ook een energieschild ontwijken en optillen. Zodra je kleine Rot-leger klaar is om mee te doen, kun je ze gebruiken om dingen te doen, zoals een korte tijd binden aan een vijand. Hierdoor kun je veilig een paar stiekeme hits binnenhalen zonder dat de vijand terug kan vechten.
Na verloop van tijd krijg je toegang tot een aantal verschillende wapens en kun je nieuwe bewegingen leren. Het vechtsysteem is niet bijzonder ingewikkeld, maar dat weerhoudt de gevechten er niet van om hectisch en leuk te zijn. Het helpt zeker dat je regelmatig kennismaakt met nieuwe soorten vijanden, waardoor je verschillende strategieën moet gebruiken om ze te verslaan. Sommige gevechten zullen een stuk moeilijker zijn dan je zou verwachten, vooral tegen eindbazen, en je moet alle tools gebruiken die je tot je beschikking hebt.
Als je geen vijanden probeert te meppen, verken je het bos en probeer je de bacterievuur die het land heeft aangetast op te ruimen. Dit resulteert er meestal in dat je een soort puzzel moet oplossen of je een weg moet banen door een platformgedeelte. Geen van deze dingen is bijzonder lastig, omdat je genoeg aanwijzingen voor de omgeving krijgt om je te helpen bepalen wat je vervolgens moet doen. Het helpt ook dat Kena een genot is om te besturen, dus het voelt heel leuk om tussen platforms te springen en elk geheim van het bos te ontdekken.
Er zijn absoluut heel veel verzamelobjecten die je kunt vinden, deze komen meestal in de vorm van nieuwe kleine Rot-maatjes en kostbare kleine hoedjes die ze kunnen dragen. Je hoeft niet echt alle verzamelobjecten te zoeken, maar je zult uiteindelijk alleen maar hun vrolijke kleine gezichtjes willen zien als je nog een van hun vrienden vindt. Het is ook heerlijk om ze aan te kleden en ze vervolgens achter je aan te zien rennen terwijl ze kleine cowboyhoeden of vossenmaskers dragen. Omdat de game een ingebouwde fotomodus heeft, wil je constant stoppen en wat foto’s maken van je nieuwe kleine bundels van vreugde.
Het is best verbazingwekkend om te bedenken dat Kena: Bridge of Spirits de allereerste game van Ember Lab is. Met absoluut verbluffende beelden en indrukwekkende muziek zal dit zeker een indruk op mensen achterlaten. Qua gameplay doet het niets bijzonder nieuws of innovatiefs, maar dat weerhoudt het er niet van om heel leuk te zijn. Dit is een klein avontuur met genoeg uitdaging en hart om je de volledige 10-15 uur te vermaken die nodig is om tot het einde te komen.
