Live A Live is zonder twijfel een van de meest interessante games die ik in een tijdje heb meegemaakt.
Ik begon met Live A Live en verwachtte de tijdcapsule-ervaring van het opgraven van een lang verloren Super Nintendo RPG van Takashi Tokita, een van de makers van Chrono Trigger en Final Fantasy IV, twee van de beste games ooit gemaakt. Zelfs met de designroots van Live A Live die teruggaan tot 1994, voelt er weinig klassiek aan. De kleurrijke gepixelde personages schreeuwen uit die tijd, maar het grootste deel van het spel is inventief, modern en heerlijk mal.
Het is anders dan al het andere en levert een onvoorspelbaar en vreugdevol avontuur dat om de paar uur van verhaal en gameplay-basis verandert. Ik liep weg van dit vreemde spel, weggeblazen door zijn verscheidenheid en niet wetende wat er zou gebeuren, zowel in het verhaal als in het spel.
Square Enix zorgt binnen enkele seconden na het opstarten van het spel voor een unieke puls door de speler op een personageselectiescherm te laten vallen zonder een idee te geven van de algemene richting van het verhaal. Hier moet de speler zijn eerste gezichtspunt selecteren in een generatie-overspannend mysterie uit een reeks van zeven personages, die elk een ander tijdperk in de tijd bezetten. Van een holbewoner die in de vroege prehistorie met dinosaurussen vecht tot een robot die in de verre toekomst in de kosmos verdwaald is, elke protagonist verkent een totaal ander verhaalpad dat wordt ondersteund door net zoveel gameplay-veranderingen. Alle zeven hoofdstukken zijn luchtig, duren niet langer dan een paar uur, maar zijn lang genoeg om voor elk personage interessante oorsprongsverhalen te vertellen. Zie ze als korte verhalen die ergens toe leiden.
Elke keer dat je een personage selecteert, kun je het onverwachte verwachten. In het prehistorische tijdperk heeft de mensheid nog niet geleerd hoe te spreken, vaak met veel humor door overdreven uitdrukkingen. In het huidige scenario ontvouwt het verhaal zich in een vechtspelformaat, compleet met een ladder van tegenstanders en een eindbaas bovenaan. In het bijna toekomstige hoofdstuk kan het personage gedachten lezen, wat NPC-interacties naar nieuwe hoogten tilt en het verhaal een leuke superheldenvibe geeft. Ik moet wel een waarschuwing geven dat de humor in het hele spel veel verder gaat dan je zou verwachten, inclusief een komische reeks waarin je door het gekreun klikt van twee mensen die de liefde bedrijven. Alle tijdlijnen zijn thematische successen die ontrafelen door middel van prachtig weergegeven beelden met dezelfde HD-2D-stijl van het ontwikkelteam voor games als Octopath Traveler en Triangle Strategy.
Het Wild West-scenario, waarin de speler de controle heeft over een Clint Eastwood-achtige zwerver om een stad te redden van een bandieteninval, heeft alle elementen in zich. De personages zijn leuk om te volgen, de humor is uitstekend (en oneerbiedig), verkenning is lonend en de gameplay is leuk. Nadat je de stedelingen hebt leren kennen, doorzoek je hun huizen en bedrijven op zoek naar benodigdheden om vallen te maken, waarbij je hun creatie toewijst aan de mensen die je ontmoet, in de hoop dat ze ze kunnen instellen voordat een timer nul bereikt. Als je de juiste keuze maakt in je opdrachten, beperken de vallen die werken het aantal bandieten waarmee je vecht. De gevechten in dit hoofdstuk bieden een leuke mix van eindbaasgevechten, waarvan de meeste met een ‘high-noon impasse’-intensiteit.
Het Wild West-hoofdstuk is simpelweg het beste, maar de meeste zijn leuk, zelfs als ze struikelen in unieke gameplay-uitvoeringen. Bijvoorbeeld, als een ninja over de daken rennen in het feodale Japan is stimulerend, maar het verwarrende ontwerp van dit uitgestrekte open gebied leidt tot ongewenst terugtrekken en algemene onzekerheid over waar te gaan. Gelukkig beperkt het unieke onzichtbaarheidsvermogen van de ninja het aantal ontmoetingen wanneer ze verdwaald zijn.
Hoogte- en dieptepunten zijn ook aanwezig in het verre toekomstscenario. Uitzoeken waarom mensen sterven op een ruimtestation is een geweldige verhalende draad, maar het dwingt je helaas veel te vaak met een lift om het mysterie te ontrafelen. Gezien je korte tijd met elk scenario, steken de irritaties niet veel, waardoor de geweldige inhoud naar de oppervlakte kan borrelen en bij je blijft terwijl je naar het volgende hoofdstuk gaat.
Sommige hoofdstukken hebben open gebieden om te verkennen. Anderen niet. Sommige verhalen leunen zwaar op gevechten. Anderen beperken het tot een paar gevechten. Sommige ontmoetingen zijn willekeurig. Anderen niet. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe leuk het is om te ontdekken wat elk scenario te bieden heeft. Het algemene ontwerp van Combat is het enige gameplay-element dat in elk hoofdstuk hetzelfde is. Live A Live maakt goed gebruik van een turn-based rastersysteem, waardoor de speler strategisch moet zijn in waar hij staat bij het gebruik van specifieke aanvallen, vaardigheden en items.
Ook al breng je maar een paar uur door met elk hoofdpersonage, er is een goede reden om ze te levelen en ze betere uitrusting te geven. Bazen zijn geen grap en kunnen korte metten maken met een ondergewaardeerd personage. Elk level geeft een personage een nieuwe aanval of vaardigheid en stat-boosts over de hele linie. Als je bijvoorbeeld niveau vier niet haalt in één gebied, krijg je mogelijk geen nuttige genezingsvaardigheid of een aanval die misbruik maakt van de kwetsbaarheid van een baas. Dit ontwerp moedigt een grondige verkenning aan en daagt je uit om elke vijand aan te pakken. Het grootste deel van je tijd wordt besteed aan wandelen en praten, maar de vorm die het aanneemt en het tempo ervan is in elk scenario heel anders.
Wat gebeurt er na het voltooien van alle zeven hoofdstukken? Dat is nog een groot mysterie waardoor ik tot diep in de nacht bleef spelen. Ik zal zeggen dat de beloning zeker de moeite waard is, zowel voor de extra gameplay die zich ontvouwt als voor hoe het verhaal de draden op een mystieke of sci-fi manier verenigt. Wat dat betreft, biedt het laatste hoofdstuk spelerskeuze, dus zorg ervoor dat je het spel opslaat voordat je het begint, zodat je het later opnieuw kunt bekijken om te zien hoe het verandert.
