Nioh 2 brengt ons terug naar de setting van het eerste deel, in een iets ander deel van de Japanse geschiedenis. Dit vervolg heeft alles wat Nioh zo goed maakte en meer.
Het is nog niet zo lang geleden dat gamers hun neus op zouden halen voor het idee van een Soulslike van iemand anders dan FromSoftware, maar de eerste Nioh hielp die perceptie van minderwaardigheid te doorbreken. Het was een geweldige draai aan de Soulslike-formule, waarbij de kernideeën werden overgenomen die FromSoftware zo briljant had vastgesteld, een aantal funky gevechtsstandaarden toevoegden en vervolgens de hele zaak in het tijdperk van de samurai plaatsten. Hoewel ik begrijp dat we allemaal verschillende mensen zijn, is het erg moeilijk om de rauwe aantrekkingskracht van ninja’s en zwaarden en zo te ontkennen.
Een groot deel van de aantrekkingskracht van het origineel kwam van de snelle gevechten, de diepe bron van systemen en de nogal verleidelijke buit die bij de meeste games in dit genre ontbreekt. De beste ideeën van Nioh zijn nog steeds aanwezig, maar Team Ninja heeft er op een aantal betekenisvolle manieren op voortgebouwd.
Nioh 2 speelt zich af in het feodale Japan van 1555, bijna een halve eeuw voor de eerste wedstrijd, is het land nog steeds erg in rep en roer. Monsters en boze geesten besmetten de landen en je staat klaar om met hen te strijden als de ingehuurde huurling Hideyoshi. Je personage is waar de eerste grote verandering binnenkomt, want in plaats van te spelen als een samurai, kun je je eigen personage creëren. De aanpassingsopties zijn uitputtend en bevatten zeker alles wat je maar wilt of nodig hebt om je eigen samurai te maken. Sterker nog, je gecreëerde personage is half-Yokai (geen kink-shaming) en leert in de loop van het spel kracht uit hen te halen.
De unieke genetische samenstelling van je personage zorgt niet alleen voor een geweldige feesttruc, maar geeft je ook toegang tot de Yokai counter; een krachtig en noodzakelijk vermogen waarmee je de sterkste aanvallen het hoofd kunt bieden en ze vervolgens in je voordeel kunt gebruiken. Soms betekent dit dat je je arm tijdelijk moet transformeren in die van een demon en een gekarteld zwaard naar vijanden moet zwaaien, soms betekent dat dat je demonische skeletschutters moet oproepen om op je prooi te schieten. Wat er ook gebeurt, het is ongelooflijk cool.
Het laatste dat het je geeft, en wat misschien wel de coolste van allemaal is, is het vermogen om via de Yokai Shift in een demon te veranderen. Dit geeft je een van de weinige vormen, afhankelijk van welke Guardian Spirit je hebt uitgerust, waardoor je enorme hoeveelheden schade kunt aanrichten terwijl je effectief onkwetsbaar bent. Je kunt zelfs je geest oproepen om je te helpen vechten.
Naast de overvloed aan wapens die terugkeren uit de eerste game, zijn er twee nieuwe wapenklassen om uit te kiezen. De Dual Hatchets zorgen voor ongelooflijk snelle berserker-achtige aanvallen, terwijl de Switchglaive voelt als de ultieme vorm van een transformerend Bloodborne-wapen. Het is zo omdat de lage stand je het in een guillotine-vorm laat gebruiken, wat absurd snel is, de middelste stand verandert het in een glaive, dat een uitstekend bereik heeft, en de hoge stand verandert het in een zeis.
Misschien is mijn favoriete nieuwe toevoeging de game die nu volledige co-op in de game heeft. We hebben het over het opzetten van een kamer met vrienden en het spelen van de hele game, waarbij je zowel de hoofdmissies als de zijmissie doet en samen filmpjes bekijkt. Het is echt geweldig om opnieuw een Soulslike in co-op te spelen, of op zijn minst de optie te hebben.
Na de geweldige Sekiro van FromSoftware vorig jaar, was ik een beetje ongerust over hoe Nioh 2 het zou doen, maar alle nieuwe toevoegingen hebben ertoe bijgedragen dat dit een heel ander beest is geworden. Dit is nu een spel waarvan ik hoop dat andere ontwikkelaars ervan kunnen leren.
Het verhaal voelt soms traag aan, maar de wereld is nog steeds gevuld met spannende veldslagen en absurde monsters. Het is allemaal bekroond met alle nieuwe ideeën die bijdragen aan het uitstekende gevechts- en wereldontwerp dat het origineel zo goed maakte.
