Nobody Wants to Die is een fascinerende sci-fi detective thriller.
Stel je voor dat de mensheid een manier vindt om de dood optioneel te maken door bewustzijn van het ene lichaam naar het andere over te zetten. Nobody Wants to Die verkent deze vraag op een realistische manier: de rijken leven voor altijd, terwijl de armen nauwelijks kunnen overleven.
Gesitueerd in New York in 2329, volgt het verhaal van James Karra, een voormalig honkbalster die na zijn dood zijn bewustzijn naar een nieuw lichaam ziet verhuizen. Helaas blijkt zijn nieuwe lichaam niet geschikt voor zijn oude carrière, waardoor hij als detective aan de slag gaat. Na enkele lichamen en een eeuw later is James een alcoholistische, no-nonsense politieagent die op zoek is naar gerechtigheid in een verderfelijke stad.
Het avontuur begint met een zelfmoordzaak die James’ superieuren liever snel onder de tapijt schuiven. Wanneer hij aanwijzingen vindt die suggereren dat er meer aan de hand is, besluit hij zelfstandig het onderzoek te verdiepen, ongeacht de kosten. Tijdens zijn zoektocht ontdekt detective Karra afschuwelijke waarheden, ontrafelt verknipte samenzweringen en leert hij hoe verdorven de toekomstige elite is, nu ze onsterfelijkheid hebben.
Je werkt samen met een politiecontact genaamd Sara via een oortje, die al op de hoogte is van je reputatie bij de politie. Aanvankelijk is ze huiverig voor James’ methoden, maar Sara groeit uit tot een sympathieke medespeler, en haar verhaal is een van de hoogtepunten van de game. Tijdens gesprekken met Sara en andere personages maak je keuzes die nieuwe gespreksonderwerpen openen en de afloop van je verhaal beïnvloeden.
Nobody Wants to Die kun je in minder dan tien uur uitspelen, afhankelijk van de tijd die je aan onderzoeken besteedt. De korte speeltijd zorgt ervoor dat het verhaal vlot verloopt, maar het stelt ook enkele interessante vragen over geheugen, ethiek van onsterfelijkheid en het omgaan met trauma.
In de game onderzoek je misdaadscènes vanuit de eerste persoon en gebruik je detectivehulpmiddelen zoals X-Ray, een ultravioletlamp en de Reconstructor om te achterhalen wat er is gebeurd. Je spoelt door tijdslijnen, volgt kogeltrajecten en zoekt naar verborgen items of locaties met behulp van X-Ray. Hoewel de puzzels niet moeilijk zijn, en je hintmodi kunt inschakelen voor aanwijzingen, blijft de voortgang van het verhaal ongestoord door eenvoudig oplosbare raadsels.
De grootste kracht van Nobody Wants to Die ligt in de wereld die het creëert, zowel esthetisch als conceptueel. De futuristische versie van New York lijkt een mix van detectivefilms uit de jaren ’40 en een technologisch dystopisch universum. Het contrast tussen de retro-vluchten en sci-fi gereedschappen van de politie maakt de stad levendig en indrukwekkend.
De grafische presentatie van de game is soms verbluffend. De karakters kunnen wat ruw aanvoelen, maar de omgevingen zijn prachtig uitgewerkt. Ondanks de tekenen van een lager budget, zoals beperkte interactie met andere personages en kleinere speelgebieden, slaagt het spel erin om een grote stad geloofwaardig te presenteren en een prachtige, zij het illusoire, toekomstvisie te bieden.
