Outriders is een opwindende evolutie van het third-person shooter-genre, met spannende sci-fi-krachten en bevredigende vuurgevechten.
Outriders begint met jou, een van de Outriders, die landt op je nieuwe thuisplaneet Henoch, die de taak krijgt om het landschap te verkennen en te documenteren om ervoor te zorgen dat het veilig is voor de rest van de mensheid om te landen. Momenteel bevinden die mensen zich in het schip waaruit je bent gevallen in Cryo Sleep.
Maar na de landing ontdek je al snel dat Henoch niet zo vredig is als je had gehoopt, aangezien een grote storm (ook wel The Anomaly genoemd) over je locatie raast, sporadische weersomstandigheden veroorzaakt en een aantal van je teamleden doodt. Het duurt niet lang voordat je terug bent in Cryo Sleep en 31 jaar later wakker wordt.
Nadat je wakker bent geworden, ontdek je dat de poging tot kolonisatie van Henoch door de mensheid niet is gelukt en dat oorlog het land heeft verwoest. Maar nadat je The Anomaly bent tegengekomen, verander je. Als Altered word je doordrenkt met energie van deze anomalie, waardoor je speciale krachten en vaardigheden krijgt. Niet lang daarna leer je over een signaal dat van buiten de muren komt die de mensheid heeft verkend. Dus je gaat op pad om erachter te komen wat er bij de bron is.
Tijdens die reis zul je een verzameling personages ontmoeten, sommige die opduiken voor een missie en andere die langer blijven hangen en deel uitmaken van je bemanning. Dit betekent dat je altijd hebt wat je hebt altijd nodig, zonder dat je terug hoeft te laden naar een hub of stad van eerder in het spel, wat een enorm positief punt is naar mijn mening.
De personages in de game zijn helaas niet bijzonder memorabel. Gedurende het grootste deel van het spel kon ik me de namen van mijn team buiten Jakub niet herinneren en iedereen die ik in het voorbijgaan of in een stad ontmoette, was ongeveer net zo gedenkwaardig als de kassamedewerker die je drie dagen geleden in de supermarkt bediende.
In combinatie met de zeer saaie karakterarchetypen is er een bruikbare stemacteur die wordt belemmerd door slechte karakteranimaties in tussenfilmpjes waardoor de game verouderd aanvoelt en van twee generaties geleden. Tussenfilmpjes vertoonden ook vaak een storing voor mij, waarbij de camera niet op de juiste mensen scherp stelde of wild rondzwaaide.
Ontwikkelaar People Can Fly is nooit echt sterk geweest op het gebied van personage en verhaal, maar hier laat het de uitstekende gameplay-ervaring echt in de steek en ik hoop dat ze dit kunnen verbeteren in het vervolg (dat het einde van de game zwaar oploopt).
Maar ondanks het gebrek aan verhaalafdeling, ben ik blij te kunnen zeggen dat Outriders-gevechten aanvankelijk vermakelijk zijn en beter en dieper worden naarmate je verder in het spel gaat. Als een vrij standaard third-person shooter kun je alles doen wat je zou verwachten: schieten, ontwijken, dekking zoeken, rennen, melee, enz. Maar het extra aspect dat Outriders helpt opvallen, is het enorme assortiment aan krachten die je hebt, die je kan hanteren en gebruiken tegen vijanden.
Tijdens de proloog krijg je de mogelijkheid om een van de vier verschillende klassen in het spel te kiezen. De Pyromancer hanteert vuur om vijanden te markeren, waarbij de Devastator als een tank fungeert en zich in de strijd haast. Bij The Trickster gaat het erom in de strijd te springen, vijanden te verdoven of te vertragen en dan snel te ontsnappen. De laatste klasse, de Technomancer, is gebaseerd op wapens en gereedschappen en gebruikt langeafstandsuitrusting om knelpunten te vergrendelen en een spervuur van vuurkracht los te laten op vijanden die dekking zoeken.
Ik koos Devastator voor mijn eerste playthrough, omdat het de klas is waar ik de minste tijd mee heb doorgebracht in de demo. Elke klasse heeft acht krachten, waarvan je er drie tegelijk kunt uitrusten, die je kunt uitschakelen wanneer je maar wilt nadat je ze hebt ontgrendeld. Daarnaast voegt een enorme, uitgestrekte vaardigheidsboom, die vrij kan worden aangepast na het bereiken van het maximale level, passieve bonussen toe aan je Outrider, zoals extra gezondheid of extra boosts voor sommige van je krachten.
Dit alles zorgt voor een kneedbaar personage dat je precies kunt afstemmen zoals je wilt en naar je zin, veel meer dan iets dat je zou zien in Destiny of The Division. Deze krachten zijn ook een integraal onderdeel van de ervaring, in plaats van een aanvulling op je opnamen. Bij Outriders gaat het net zo goed om zijn capaciteiten als om zijn schieten.
Beide systemen werken vervolgens samen om een prachtige eb en vloed te creëren waarbij je je krachten gebruikt om vijanden te verstoren en vervolgens op ze te schieten om ze af te maken of explosies of reacties te veroorzaken dankzij de effecten van verdoofde vijanden die doodgaan of de verschillende mods die jij hebt. kan uitgerust vinden op je wapens. Je kunt bijvoorbeeld een vijand verdoven als een Disruptor, en dan een shotgun afvuren met vuur doordrenkte granaten die een hele groep vijanden verbranden terwijl je doorgaat naar de volgende groep.
Hoewel dekking zoeken nut heeft, is Outriders niet jouw typische cover-shooter. Hoewel je af en toe achter een muur of kist moet gaan zitten, kun je jezelf net zo gemakkelijk midden in de chaos plaatsen en golven en golven vijanden neerschieten, dankzij de unieke genezingsmethode van elke klas.
Als de Devastator genas ik door vijanden te doden die dichtbij mij waren. Dit betekende dat ik vaak koos voor een SMG of shotgun en mezelf midden in een dozijn vijanden plaatste, vijanden uitwiste en constant genas. Ik voelde me als een verdomde superheld en alsof ik de machtsfantasie leefde die ik altijd al wilde hebben.
De noodzaak om consequent te doden om te genezen, maakt gevechten veel dynamischer dan iets dat je zou vinden in een traditionele cover shooter. Vaak sprong ik in een gevecht, schiet een vijand neer, ontwijk, gebruik een kracht, ontwijk, schiet een andere vijand neer, concentreer me op een Elite-minibaas en zocht dekking om dat allemaal opnieuw te doen. Die opeenvolging van gebeurtenissen is ook volledig dynamisch, wat betekent dat ik ze allemaal in elke volgorde had kunnen doen en gevechten voelden altijd fris en opwindend aan. De mogelijkheid om vijanden te verstoren terwijl ze speciale aanvallen uitvoeren, houdt alles ook snel en intens.
De gevechten zijn echt de uitblinkers van Outriders, zoals het hoort, maar hoewel ze spannend en consequent zijn dankzij nieuwe bazen en vijandelijke types, zoals monsters en beesten die inheems zijn in Enoch, wordt alles verbeterd door geluidseffecten van het hoogste niveau. Of het nu de dreun van een jachtgeweer is, het gerinkel van uitrusting die wordt opgepakt en het gerinkel van een headshot, of de vervorming van de tijd die wordt vertraagd door de kracht van een Trickster, de hele ervaring klinkt fenomenaal en Outriders is misschien wel de best spelende en klinkende shooter sci-fi shooter die ik heb gespeeld.
Als het gaat om hoe Outriders omgaat met progressie en maatwerk, moet ik zeggen dat het sterker is dan de meeste in zijn genre. Naast zeldzame buit en het jagen op legendarische, unieke wapens, komt de meeste voortgang en het gevoel sterker te worden voort uit het crafting-systeem van de game.
Het doel van het maken van de build en de wapens die je wilt, komt van het maken en aanpassen van de mods die op je pantsers en wapens zijn aangebracht. De meer dan 125 mods in de game kunnen allemaal worden verwisseld en uitgerust voor wat je maar wilt. Deze variëren van het doordringen van kogels met statuseffecten, het creëren van explosies op vijanden die sterven, het elke 10 seconden extra schade toebrengen aan een vijand of het creëren van een elektrische aura om je heen terwijl je herlaadt. Voor bepantsering vergroten deze mods je krachten en versterken ze je vermogen om te vechten in de strijd, door middel van passieve buffs.
Deze mods zijn er in drie zeldzaamheden en worden sterker naarmate je hoger komt, met als hoogste superkrachtige vaardigheden die je kunnen helpen het slagveld te domineren. Een legendarische LMG die ik had, kwam bijvoorbeeld met twee mods, een die nabije vijanden in as bevroor toen een van hen stierf, en de andere deed hetzelfde, maar veroorzaakte een elektrische explosie. Deze mods zijn de belangrijkste manier om krachtiger te worden in de tweede helft van het spel en zijn een integraal onderdeel van de ervaring, door een derde aspect aan de gameplay-loop toe te voegen. Je wapen, je krachten en je uitgeruste mods. Ze zijn allemaal van vitaal belang voor hoe Outriders speelt en het was erg leuk om ze onder de knie te krijgen, aangezien ik dieper in de endgame ben gaan duiken.
Over de endgame gesproken, na het voltooien van het hoofdverhaal openen Expedities zich, wat de belangrijkste endgameactiviteit is in Outriders, buiten sidequests om op te ruimen vanuit het hoofdspel. Expedities zijn 20 tot 30 minuten durende handschoenen die je tegen golven en golven van vijanden zetten terwijl je je een weg baant naar een drop-pod met middelen voor je bemanning en de rest van de mensheid.
Deze expedities zijn zware gevechten die alles wat Outriders heeft tegen je inzetten en zijn niet voor bangeriken. Als beloning voor het voltooien van deze en het behalen van bepaalde tijdmijlpalen (zoals het voltooien ervan in minder dan 12 minuten), krijg je een stortvloed aan buit die je aan het einde kunt oprapen en Drop Pods, een aparte valuta voor de endgame waaraan je kunt besteden. uitrusting van de eindgame-leverancier.
Simpel gezegd: Outriders is de beste lootshooter sinds een tijd. People Can Fly heeft de kern van de gevechten volledig onder de knie en heeft zijn eigen ideeën daarin vermengt. Ze hebben hun beste game gemaakt en een ervaring waarvan ik hoop dat deze de basis vormt voor een franchise die met elke iteratie alleen maar beter zal worden.
Ondanks het slechte verhaal, ben ik zo blij dat Outriders volledig bereikt wat het van plan was te doen, zonder enige roofzuchtige en schematische microtransacties te bevatten. Ik heb tot nu toe zoveel plezier gehad met het spel en er is hier minstens 35 uur aan inhoud voor je, zelfs als je het endgame niet wilt aanraken.
Outriders is een spel dat we tegenwoordig niet zo vaak krijgen. Het is een complete ervaring van begin tot eind, vol activiteiten om te voltooien en diepgaande, gevarieerde en interessante gevechten die gemakkelijk meerdere playthroughs mogelijk maken, zodat je elke klasse in het spel onder de knie kunt krijgen. Het is niet al te opzichtig, het is niet de mooiste game op PlayStation 5, het maakt niet zo goed gebruik van de functie van de PlayStation 5 (afgezien van uitstekende trofee-tracking), maar Outriders is een verdomd uitstekende videogame.
