Shin Megami Tensei V is een JRPG die je zeker niet mag missen.
Shin Megami Tensei V heeft lang op zich laten wachten. Het laatste hoofddeel in de serie werd meer dan acht jaar geleden uitgebracht voor de 3DS, terwijl het laatste item voor de console nog tien jaar daarvoor was. Bovendien was Shin Megami Tensei V een van de eerste games die ooit voor de Switch werd onthuld, slechts enkele maanden nadat de console zelf voor het eerst aan het publiek werd getoond. Al die jaren van hype hebben dan ook de nodige hoge verwachtingen gewekt. Er was nooit twijfel of Atlus deze release de aandacht zou geven die het verdient, maar de vraag was altijd of het goed genoeg zou zijn om de hoge lat van zijn voorgangers te overtreffen. Gelukkig kunnen dergelijke zorgen terzijde worden geschoven – Shin Megami Tensei V is het beste deel in de serie tot nu toe en staat als een indrukwekkende prestatie voor een geliefde franchise.
Vanaf het begin is het overduidelijk gemaakt dat Shin Megami Tensei V net zo ‘zwaar’ is als zijn voorgangers. De dingen beginnen schijnbaar normaal als je je personage door een typische schooldag volgt, maar er is een onheilspellende toon aan de aankondiging aan het eind van de dag die studenten adviseert om in paren naar huis te reizen. Er zijn mensen verdwenen en er gaan geruchten over gewelddadige aanslagen rond Tokio, maar niemand lijkt echt een duidelijk idee te hebben van wat er precies aan de hand is.
In plaats daarvan komt je personage vast te zitten in een door zand bezaaid hellandschap bezaaid met de afbrokkelende ruïnes van wolkenkrabbers en straten. Vreemde demonische en engelachtige wezens zwerven door deze woestenij en er is nauwelijks een ander mens te vinden. De wereld is al geëindigd en je bent alleen, hoewel dit snel verandert wanneer je een entiteit ontmoet genaamd Aogami, die met je versmelt en je verandert in een wezen genaamd Nahobino. Gesterkt door deze nieuwe kracht, begin je dus aan een lange reis om zowel te ontdekken wat er precies met de wereld is gebeurd als om onderweg een heleboel engelen en demonen te bestrijden.
Het verhaal is iets dat je echt moet ervaren om het te begrijpen, en we zullen je niet van de pret beroven door hier nog iets te verklappen, maar het volstaat te zeggen dat Shin Megami Tensei V een behoorlijk meeslepend verhaal vertelt . Dit is een verhaal dat nog steeds sterk wordt gekenmerkt door de zware filosofische en morele overpeinzingen die eerdere delen definieerden, maar Atlus heeft slim besloten om dit een meer op karakter gebaseerd verhaal te maken dan veel eerdere games.
De belangrijkste winkelier in het spel is bijvoorbeeld een gedenkwaardige, groene griezel genaamd Gustave. Gustave is een vriendelijke kerel. Het lijkt alsof hij je oprecht wil helpen bij je zoektocht. Maar hij komt ook over als het soort man dat in zijn vrije tijd graag vlinders in de magnetron kookt, en er is iets dat even beangstigend en vertederend is in zijn maniakale gegiechel als je hem nog een paar flessen frisdrank verkoopt.
Shin Megami Tensei V is een echte dungeoncrawler in hart en nieren, en het is ontworpen op een manier die ‘semi-lineair’ is. Elk van de kaarten die je kunt verkennen, is uiteindelijk ingedeeld op een eenvoudig te volgen manier waarin je bijna niet kunt verdwalen, maar er zijn ook veel zijpaden en gebieden die verkenning belonen en boeiende neveninhoud bieden. Het is nooit een kwestie van waar je heen moet of wat je daarna moet doen, maar het pad dat je neemt om daar te komen en de dingen die je onderweg doet, is nog steeds helemaal aan jou. Verkenning wordt ook gedeeltelijk ondersteund door kleine Magatsuhi-energieballen die als broodkruimels door het landschap zijn verspreid. Je pakt deze automatisch op als je eroverheen rijdt, en ze zullen dingen zoals je gezondheid, MP en Magatsuhi-meter aanvullen, terwijl hun positionering je vaak aanmoedigt om buiten de gebaande paden te treden.
Als je eenmaal wat meer over de wereld begint te snuffelen, zul je merken dat er vaak nogal wat is om je te helpen je personages beter op te bouwen. Er zijn natuurlijk de verwachte schatkisten die mooie beloningen bieden, maar de belangrijkste trekpleister voor verkenning zijn meestal nevenmissies en kleine wezens die Miman worden genoemd. De nevenmissies worden meestal aangeboden door vriendelijke demonen en geven je de verwachte taken van het halen van missies of het bevechten van krachtige vijanden, en hoewel ze meestal niet veel diepte hebben, voegen ze een welkome textuur toe aan de anders levenloze omgeving en fungeren vaak als de enige manier om meer Magatsuhi-vaardigheden te ontgrendelen.
Bovendien zijn er gedurende het hele spel 200 Miman te vinden, en deze zijn allemaal verbonden met een doorlopende zijzoektocht naar Gustave. Elke Miman geeft je een klein beetje Glory (daarover later meer), terwijl het behalen van bepaalde mijlpalen met het aantal dat je verzamelt, ertoe leidt dat Gustave je een aantal speciale geschenken geeft. Het volstaat te zeggen dat er veel te doen is in de wereld van Shin Megami Tensei V en dat je constant iets doet waardoor het hoofdverhaal vooruitgaat of op de een of andere manier je personage of hun feest opbouwt.
Een andere belangrijke factor die de toegankelijkheid van dit nieuwe wereldontwerp enorm bevordert, is het Leyline Fount-systeem. Verspreid over de hele wereld zijn blauwe portalen die fungeren als one-stop-shops voor alles wat je nodig zou kunnen hebben voor je avontuur. Je kunt deze portals gebruiken om snel de wereld rond te reizen, te redden, je feest te genezen, extra goederen te kopen en deel te nemen aan demonische oproepen of fusie-shenanigans. Aangezien gevechten (althans op normale moeilijkheidsgraad) net zo woest en moeilijk zijn als in eerdere delen, fungeren deze bronnen als een mooie balansfactor om de reis veel draaglijker te maken. Je zult waarschijnlijk nog steeds vaker wissen dan je van plan bent, maar het voelt alsof het spel die doden ‘verdient’ nu je regelmatig redelijke toegang krijgt tot alle tools die je nodig zou kunnen hebben om te slagen.
Combat volgt dezelfde Press Turn-regels van eerdere delen, waardoor het voelt als de beste kijk op rechte turn-based gevechten. Je kunt een actieve groep van de Nahobino en maximaal drie andere demonen hebben, en elk groepslid krijgt één actie per beurt. Als het je echter lukt om aanvallen te verbinden die de elementaire zwakte van een vijand raken of raken, kun je tot vier extra acties voor jezelf krijgen. Als u dit systeem slim in uw voordeel gebruikt, betekent dit dat u de gemiddelde vijandelijke ontmoetingen in één beurt effectief kunt wissen als u tactisch bent, maar de keerzijde is dat u beurten verliest als een aanval mist of wordt geblokkeerd door een vijand. Bovendien heeft iedereen in je gezelschap zijn eigen zwakke punten, en vijanden kunnen extra acties krijgen als ze deze raken.
Dit Press Turn-systeem heeft dus een zeer hoog risico en een hoge beloning. Als je de vijand als eerste aan de beurt bent en je team goed hebt gepland, kunnen gevechten doorgaans met nauwelijks enige inspanning worden afgesloten. Maar als de vijand de sprong op je krijgt en je net een nieuw gebied begint te verkennen, is het niet ongebruikelijk dat een paar partijleden volledig worden weggevaagd voordat je zelfs maar de kans hebt gehad om iets te doen. Het enige echte nadeel van dit systeem is dat het een beetje repetitief kan worden als je eenmaal een vijandelijke ontmoeting hebt ‘opgelost’. Hiermee bedoelen we dat als bijvoorbeeld een gebied bezaaid is met Cait Siths en je al hebt ontdekt hoe je je huidige team het beste kunt gebruiken om er een te verslaan, je bij alle volgende ontmoetingen meestal exact dezelfde bewegingen in exact dezelfde volgorde gebruikt. om het aantal beurten te maximaliseren. Gelukkig is er nogal wat variatie van vijanden en kom je meestal nieuwe tegen als je de huidige oogst begint te vervelen, maar deze herhaling duikt op als je een beetje te lang in een bepaald gebied blijft.
Nieuw bij Shin Megami Tensei V is een extra functie, de Magatsuhi-meter genaamd, die werkt als een mooi middel om gevechten nog meer in je voordeel te laten werken. Deze meter vult een klein beetje door specifieke acties uit te voeren of natuurlijk bij elke passerende bocht, en als hij eenmaal vol is, kun je krachtige vaardigheden ontketenen om de weegschaal te laten kantelen. Elk personage en elke demon heeft verschillende vaardigheden die ze kunnen gebruiken, en deze bieden handige buffs, zoals ervoor zorgen dat elke aanval voor die beurt cruciaal is of de ontwijking van iedereen voor een beurt enorm verhogen.
Het beste van alles is dat het casten van een Magatsuhi-vaardigheid geen actie kost en dat de caster nog steeds kan acteren nadat hij er een heeft gebruikt. De Magatsuhi meter voelt als een welkome aanvulling op de beproefde en echte combat systeem, aangezien het niet invloedrijk genoeg om ‘break’ van het spel, maar geeft je soms dat extra oomph je nodig hebt om resoluut te voltooien een gevecht.
Net als in eerdere games, bouw je je team door een combinatie van onderhandelen met demonen om je bij je team te voegen, en het samensmelten van geallieerde demonen om krachtigere variëteiten te vormen. Onderhandelingen door demonen blijven net zo ondoorzichtig en frustrerend als altijd, maar hier voelt het alsof je over het algemeen vaker slaagt dan faalt. Toch hebben we vaak genoeg momenten gehad waarop een demon ons wat gezondheid en spullen ontnam, alleen om te lachen en weg te rennen met de goederen. Toch wordt onderhandelen een beetje gemakkelijker naarmate je meer vaardigheden ontgrendelt die je een betere kans geven, en als een demon eenmaal is gepakt, blijft deze voor altijd in je compendium.
Door terug te rennen naar een Leyline-bron kun je demonenfusies maken door partijleden samen te smelten of een vergoeding te betalen om voormalige tijdelijk op te roepen voor fusievoer. Dit betekent natuurlijk dat je fusie-opties de eerste paar uur nogal beperkt zijn, aangezien er maar een paar soorten demonen zijn om te verzamelen, maar de tafel wordt exponentieel geopend naarmate je meer demonen aan je compendium toevoegt en zoveel meer mogelijke combinaties maakt. Het kan een beetje zenuwslopend zijn als je wijzigingen aanbrengt in je team, omdat er maar een beperkt aantal vaardigheden zijn die je mag overdragen van de twee ingrediëntendemonen, maar het eindresultaat is meestal iets dat aanzienlijk krachtiger is dan een van beide. demon die je verliest. Zeker, fusie in Shin Megami Tensei V kan in feite exact hetzelfde systeem zijn dat de afgelopen jaren in eerdere delen was, maar het is een goed voorbeeld van Atlus die ervoor kiest om iets niet te repareren dat niet kapot is. Fusion blijft een boeiende en fascinerende manier om vooruitgang te meten, en het wordt alleen maar interessanter naarmate het spel vordert en je meer opties hebt om uit te kiezen.
Shin Megami Tensei V leent een beetje van de laatste genummerde deel en gebruikt een nieuw systeem genaamd Apotheosis om de groei van je Nahobino te begeleiden. Om te beginnen is dit nu de belangrijkste manier om hem nieuwe vaardigheden te geven, aangezien hij ze niet meer van demonen leert. In plaats daarvan verzamel je Essences van demonen door ze te nivelleren of ze ergens anders als beloning te krijgen, en elke Essence fungeert als een kleine bundel vaardigheden waaruit je kunt kiezen om aan zijn capaciteiten toe te voegen. Dit voelt als een welkome afwisseling, omdat het je wat meer flexibiliteit geeft om de bewegingen van de Nahobino actief te veranderen, zonder dat je je zorgen hoeft te maken over hoe je later de vaardigheden terugkrijgt die je moest gooien.
Bovendien kun je nu een nieuwe valuta genaamd Glory gebruiken die je tijdens je avontuur van Miman of andere bronnen verzamelt om de Nahobino nieuwe permanente passieve vaardigheden te geven. Deze vaardigheden raken alle gebieden van Shin Megami Tensei V en geven je dingen zoals een betere vaardigheid met verschillende soorten spreuken om de kosten voor het samensmelten van het demonencompendium te verlagen. Deze vaardigheden zijn echter niet goedkoop, wat je echt dwingt om prioriteit te geven aan wat voor soort build je de Nahobino wilt laten hebben. Dit Glory-systeem voelt niet alsof het het spel te veel breekt, maar het biedt wel een aantal mooie voordelen en een opwindend gevoel van voorwaartse vooruitgang terwijl je je personage ontwikkelt.
Qua presentatie is Shin Megami Tensei V zeker de best uitziende deel in de serie tot nu toe, maar het komt met enkele kanttekeningen. Het is iets om te aanschouwen om al deze geliefde demon-ontwerpen in glorieuze HD te zien, en de kunststijl geeft ze een bepaalde ‘realistische’ uitstraling die ze in eerdere delen misten. Dingen als dynamische verlichting en texturen met hoge resolutie zijn welkome toevoegingen, maar ze gaan wel ten koste van de prestaties. Of je nu op draagbare of gedockte apparaten speelt, Shin Megami Tensei V ziet er altijd iets waziger uit dan we zouden willen en het opduiken van activa is een normaal verschijnsel. De framesnelheid lijkt meestal vast te houden aan zijn 30FPS-doel, hoewel er soms momenten zijn dat er veel demonen in het veld zijn en het merkbaar wegglijdt. Het zou oneerlijk zijn om te zeggen dat Shin Megami Tensei V teleurstellend is met zijn prestaties,
De muziek wordt meestal gekenmerkt door zware synths, snelle drumbeats en metalen gitaarriffs, en het is een mix die gelijke delen intens en ontspannend aanvoelt. Het zet in ieder geval een prachtige toon voor de vaak beklemmende sfeer die de rest van de game uitstraalt. Er is geen soundtrack die heel erg op Shin Megami Tensei lijkt, en we zijn verheugd te kunnen melden dat Shin Megami Tensei V deze erfenis van gedenkwaardige muziek voortzet.
