This War of Mine is een prachtig en emotioneel oorlogsverhaal.
Ik lach altijd een beetje bij de term “definitieve versie” voor een game. Zolang ontwikkelaars blijven sleutelen aan een game, blijft er altijd ruimte voor nieuwe versies. Toch geef ik This War of Mine: Final Cut een pass. De remaster voor PS5 en Xbox Series X|S is deels een reactie op het aanhoudende conflict in Oekraïne, en het spel zelf blijft een krachtig middel om de ware verschrikkingen van oorlog onder de aandacht te brengen.
Voor degenen die nog nooit This War of Mine hebben gespeeld, het is een oorlogsspel, maar niet zoals je zou verwachten. Je speelt geen soldaat, geen militielid, geen vrijheidsstrijder. In plaats daarvan speel je als een burger, of een groep burgers, die probeert te overleven te midden van een aanhoudend conflict. Je doel is simpel: overleven. Je moet middelen verzamelen, voedsel vinden, je mensen voeden, hen laten rusten en hun verwondingen en ziektes behandelen. Het spel begint beheersbaar, maar al snel wordt het een uitdaging om de steeds toenemende druk en problemen het hoofd te bieden.
In het begin voelt het spel vertrouwd aan. Je basis zit vol met items om te verzamelen, kamers om te doorzoeken en genoeg voedsel en medicijnen om je op weg te helpen. Maar al snel raakt je voorraad op en moet je ’s nachts naar buiten om meer middelen te vinden. Dit brengt nieuwe gevaren met zich mee, zoals ontmoetingen met andere overlevenden die ook op zoek zijn naar schaarse middelen. Terugkomen met de benodigde middelen is nooit gegarandeerd, en vaak kom je terug om te ontdekken dat je basis is geplunderd en je mensen gewond zijn geraakt.
Je basis versterken kost tijd en middelen, net als het bouwen van wapens en het zorgen voor voldoende voedsel. Ziekte, depressie, kou en andere tegenslagen maken het leven nog moeilijker. Het spel dwingt je voortdurend om moeilijke keuzes te maken, zoals het al dan niet opofferen van een ziek personage om middelen te besparen. Het gevoel van hopeloosheid en de constante druk om te overleven zijn kernaspecten van de ervaring en dragen bij aan de intense sfeer van het spel.
Hoewel This War of Mine zijn boodschap krachtig overbrengt, zijn er ook mechanische uitdagingen. Het navigeren door de wereld met een controller op de PS5 kan lastig zijn, met personages die soms langzaam en onnauwkeurig bewegen. Dit draagt soms bij aan de frustratie, hoewel het ook bijdraagt aan de algehele sfeer van wanhoop en strijd.
This War of Mine is niet per se “leuk” om te spelen, maar het is meeslepend. De extra DLC, zoals de Stories-modi, biedt meer gescripte scenario’s met vaste personages, wat de ervaring nog verder verdiept. Ondanks de mechanische beperkingen blijf je betrokken bij het lot van je personages en voel je een sterke drang om hen te helpen overleven, zelfs als dit zware littekens nalaat.
