XCOM: Chimera Squad is een interessante ervaring in het strategiegenre, die erg fris voelt in de populaire serie.
Aan het einde van XCOM 2 overwon het menselijke verzet de onmogelijke kansen om een onderdrukkende buitenaardse verzet die onze planeet beheerst, omver te werpen. Nu de mensheid bevrijd is van haar boeien, moet ze een manier vinden om in harmonie te leven met de buitenaardse rassen die de aarde nu hun thuis noemen. Facties aan beide zijden van het hek zijn ontevreden over deze nieuwe wereldorde. Chimera Squad is een stand-alone strategiespel waarin je een eliteteam van geharde krijgers uit de hele kosmos beheert, culturele branden uitdooft en iedereen opjaagt die de kwetsbare alliantie van de aarde wil verstoren. Hun methoden zijn radicaal en vaak explosief, en soms maken ze een paar verkeerde bewegingen, net als het spel zelf.
Chimera Squad is gebouwd bovenop de slim ontworpen strategische actie van XCOM 2, wat een goed startpunt is. Je leidt een team van supersoldaten door middel van verschillende spannende turn-based ontmoetingen met angstaanjagende buitenaardse monsters. De inzet is altijd hoog, dus slechte positionering en gemiste schoten kunnen ernstige gevolgen hebben, maar dat gevoel van verhoogd gevaar is des te spannender.
Firaxis breidt slim uit op die bestaande mechanics met een nieuw systeem genaamd Breach Mode. Aan het begin van elke ontmoeting kunnen je soldaten hun toegang tot het slagveld plannen. Tijdens een doorbraak krijg je verschillende toegangspunten aangeboden, elk met zijn eigen voor- en nadelen. Een verrassingsaanval door de achterdeur kan uw eenheden bijvoorbeeld een doelvoordeel opleveren, maar de eerste eenheid door de deur wordt gemarkeerd door de vijand en is gemakkelijker te raken. Het afwegen van de kosten en baten voor elk breekpunt is leuk en het is altijd bevredigend om verschillende vijanden van het bord te vegen tijdens de eerste aanval. Over het algemeen is de nieuwe Breach-modus een slim systeem dat bijdraagt aan de XCOM-formule zonder de toch al diepe strategie al te ingewikkeld te maken.
Sommige andere wijzigingen van Chimera Squad zijn minder succesvol. In plaats van al je eenheden tegelijkertijd commando’s te geven, heeft Chimera Squad een nieuwe verweven aanvalsopdracht. De beurt van elke eenheid wordt vermeld op een tijdlijn aan de zijkant van het scherm en de aanvallen van je eenheden worden vaak geschud tussen vijandelijke aanvallen. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe dramatisch dit het gevecht van XCOM verandert, omdat het de manier verandert waarop je elke ontmoeting benadert. Aan de ene kant voegt de tijdlijn een mooi strategisch element toe; veel soldaten hebben speciale bewegingen die die tijdlijn kunnen veranderen, zoals het vroegtijdig verzamelen van je troepen of het vertragen van een vijandelijke aanval. Ik hield van sleutelen aan de beurtvolgorde en het opruimen van groepen vijanden voordat ze zelfs maar de kans hebben gehad om te bewegen, geeft kracht.
Aan de andere kant maakt deze nieuwe aanpak het moeilijker om de aanvallen van je eenheden te coördineren. Omdat vijanden vaak tussen elk van je eenheden aanvallen, hebben ze een grotere kans om je plannen te verstoren. Als gevolg hiervan viel ik terug op dezelfde aanvallen en manoeuvres voor elke held die het beste leek te werken, in plaats van aanvallen te coördineren op basis van context. Chimera Squad gooit een paar verrassingen naar je toe, maar tegen het eindspel was ik vervallen in een repetitieve routine.
De XCOM-serie heeft nooit veel aandacht besteed aan het verhaal. In plaats daarvan blinkt het meestal uit in technische momenten waarop je je eigen verhaal vertelt met je team op maat. Chimera Squad vervangt dit systeem door een set van elf vooraf gemaakte helden, compleet met hun eigen unieke vaardigheden en karaktereigenschappen. Elke held is volledig geuit, waardoor ze meer kunnen communiceren in verhalende momenten. Ik hield van de kleine karaktermomenten die opkwamen tijdens mijn reis – luisteren naar een personage dat klaagde over hun kluisje, of een ander bekende dat hij alle restjes in de koelkast had gegeten.
Deze soldaten voelen zich meer volledig gerealiseerde personages dan de eenheden in eerdere XCOM-spellen, en ik vond het leuk om ze in de strijd te gebruiken. Maar je kunt geen nieuwe helden rekruteren wanneer je maar wilt, wat betekent dat ze een beperkte hulpbron zijn. Als gevolg hiervan heeft Firaxis permadeath verwijderd, dit was een gameplayelement waarmee het spel voorbij is wanneer een van je helden sterft. Het verliezen van een eenheid in eerdere XCOM-spellen was pijnlijk, nu is het gewoon een frustratie die je dwingt de strijd opnieuw te laden, waardoor een deel van de spanning bij elke ontmoeting wegvalt.
In plaats van de allesomvattende wereldwijde oorlog in eerdere XCOM-games, vindt de actie van Chimera Squad plaats in City 31. Deze futuristische metropool was tijdens de buitenaardse heerschappij de thuisbasis van een actieve Starport, dus wemelt het van de beste en de ergste die de melkweg heeft aanbieden. Tussen vuurgevechten door beheer je de misdaadniveaus van de stad vanuit het hoofdkantoor van Chimera Squad. Op deze centrale warmtekaart kunt je de misdaadniveaus per wijk in de stad zien. Je kunt ook veldteams inzetten en noodopdrachten geven om de opkomende onenigheid onder controle te houden. Deze strategie op stadsniveau is niet al te complex, maar biedt een leuke afwisseling van het tempo van de turn-based gevechten, en het hoofdkwartier van Chimera Squad is een geweldige plek om te hergroeperen na een gevecht terwijl je je troepen traint en je uitrustingen aanpast.
